Wat moet je doen als je kind geen hulp wil?
In een rustige buitenwijk, waar de groene bomen de straten omlijsten en de vogels harmonieus zingen, woont de familie Jansen. Het is een normaal gezin met twee ouders die hun best doen om de uitdagende reis van het opvoeden te doorstaan. Op een dag merkt moeder, Marie, dat haar zoon, Tim, zich anders gedraagt. Zijn glimlach lijkt te zijn vervangen door een neerslachtige gezichtsuitdrukking, en de eens zo fijne open communicatie bestaat nu vooral uit stiltes en vermijdingen. Marie probeert met Tim te praten, hem te vragen wat er aan de hand is, maar ze botst tegen een muur van gesloten gedrag. Tim wil geen hulp. Dit scenario is herkenbaar voor veel ouders met pubers. Hoe ga je om met een situatie waarin je kind geen hulp wil? In dit blog delen we enkele inzichten en adviezen voor ouders die zich in deze uitdagende positie bevinden.
Tim en Marie
Op een avond zat Marie naast Tim aan de keukentafel en probeerde voorzichtig het ijs te breken. “Tim,” begon ze, “Ik zie dat er iets aan de hand is. Kan je me vertellen wat er op je hart ligt?” Tim keek weg, zijn blik gefixeerd op de vergeelde keukenmuur. Na een lang, pijnlijk stilzwijgen antwoordde hij, “Ik red het wel, ma. Ik heb geen hulp nodig.” Dit moment van afstand tussen ouder en kind is niet ongewoon, vooral niet bij pubers die worstelen met hun eigen identiteit en emoties. Als ouder kan het ontmoedigend zijn om te zien dat je kind lijkt te worstelen en toch weigert hulp te aanvaarden. Maar er zijn manieren om met deze situatie om te gaan en de band met je kind te versterken.
Heeft je puber last van verlegenheid?
De ‘Boost je sociale vaardigheden gids’ kan je puber helpen! In de gids leert je puber hoe hij of zij:
- Op iemand af kan stappen
- Met iemand een praatje kan maken
- Een gesprek gaande kan houden
- Vriendschappen aan kan gaan en kan onderhouden
Tips voor ouders met pubers die geen hulp willen
1. Luister zonder oordeel
Voordat je met advies komt, is het cruciaal om simpelweg te luisteren. Creëer een omgeving waarin je kind zich veilig voelt om zijn of haar gedachten en gevoelens te delen. Wees geduldig en geef ruimte zonder te oordelen.
2. Toon begrip voor hun perspectief
Pubers kunnen het gevoel hebben dat volwassenen hen niet begrijpen. Probeer je in te leven in hun wereld en erken hun gevoelens. Laat weten dat je begrijpt dat het moeilijk voor hen is en dat je er bent om te helpen, niet om te oordelen.
3. Vind gemeenschappelijke grond
Ontdek gedeelde interesses of activiteiten waarin je samen plezier kunt hebben. Dit creëert een band en maakt het gemakkelijker voor je kind om open te staan voor hulp als het nodig is.
4. Wees geduldig
Verandering kost tijd. Forceer niet te veel in één keer en geef je kind de ruimte om op zijn of haar eigen tempo te bewegen. Houd in gedachten dat pubers zich vaak verzetten tegen hulp uit angst voor kwetsbaarheid.
5. Betrek professionele hulp
Als je kind absoluut geen hulp van jou accepteert, overweeg dan om professionele begeleiding in te schakelen. Het kan vaak al helpen om je eigen gedachten als ouder te ventileren en ideeën te krijgen hoe je je kind kan helpen.
6. Modelleer openheid en acceptatie
Laat zien dat het oké is om hulp te vragen. Vertel je kind over situaties waarin je zelf hulp hebt gezocht en hoe dat je geholpen heeft. Hierdoor wordt het normaler voor hen om hulp te aanvaarden.
7. Behoud de verbinding
Hoe moeilijk het ook is, behoud een positieve relatie met je kind. Laat hen weten dat je er onvoorwaardelijk voor hen bent, zelfs als ze op dit moment geen hulp willen.
Samen op Weg naar Heling
Terug naar de familie Jansen. Marie, vastberaden om de band met haar zoon te herstellen, besloot geduldig te zijn en Tim de ruimte te geven die hij nodig had. Ze luisterde zonder oordeel, zocht naar gemeenschappelijke interesses en betrok professionele hulp. Langzaam maar zeker begon Tim zich meer open te stellen. Als ouder is het belangrijk om te onthouden dat het accepteren van hulp een proces is. Door geduldig te blijven, begrip te tonen en een liefdevolle omgeving te bieden, kan je een solide basis leggen voor het welzijn van je puber. Soms is de weg naar heling hobbelig, maar met liefde en vastberadenheid kunnen ouders en kinderen samen deze reis maken. Mocht je het fijn vinden om even te praten dan kan je mij altijd bellen of mailen. Ik denk graag met je mee!
