Op het moment dat je kind in de puberteit belandt, ontwikkelt je kind zijn eigen identiteit. Er zijn jongeren die makkelijk contact maken met anderen. Ze zijn spontaan en nemen vaak het initiatief. Deze jongeren zitten lekker in hun vel en durven ook fouten te maken.
Deze sociale vaardigheden zijn niet voor iedere jongere vanzelfsprekend. Jongeren die graag op zichzelf zijn hebben relatief vaker last van verlegenheid dan jongeren die graag contacten opzoeken (Kohnstamm, 2009).
Is het nodig om je verlegen kind te stimuleren?
De eerste en belangrijkste vraag is om te ontdekken wie er precies last heeft van het verlegen gedrag. Ervaart je kind er last van en voelt je kind zich angstig in sociale situaties? Of vind je het als ouder onprettig en wil je dat je kind gaat veranderen? Als je als ouder de wens hebt om van je kind een spontane persoonlijkheid te maken dan vraag ik mij af of dit realistisch is. Het is ook mogelijk dat je kind van nature introvert is. Deze jongeren krijgen energie van alleen zijn in tegenstelling tot extraverte jongeren die energie krijgen door het contact juist op te zoeken. Introverte jongeren gedijen het beste in één op één gesprekken en kleine groepjes. Terwijl extraverte jongeren zich als een vis in het water voelen in grote groepen.
Jouw verlegen kind stimuleren is belangrijk wanneer:
– je kind sociaal angstig gedrag vertoont
– je kind aangeeft zich voor een langere tijd somber te voelen
– school, familie en vrienden hun zorgen uiten over je kind
– jouw kind geen vrienden heeft
Hoe kan je je verlegen kind stimuleren?
Probeer te achterhalen in welke situaties je kind zich verlegen voelt. Probeer hierover te praten met je kind. Negatieve gedachten zijn een grote veroorzaker van verlegen gedrag. Het kan je kind helpen om samen die gedachten te achterhalen en positieve gedachten ervoor in de plaats te bedenken. Ook is het goed wanneer je kind nieuwe sociale contacten gaat opdoen bij bijvoorbeeld een sportclub of een theaterklas.
Wil je meer lezen over hoe je je verlegen kind kan stimuleren?
Literatuur
Kohnstamm, R. (2009). Kleine ontwikkelingspsychologie. De puberjaren. Bohn Stafleu van Loghum
