Inhoudsopgave
ToggleSociale vaardigheden training
Een jongen van 18 jaar nam een paar maanden geleden contact met mij op via de mail. Hij wilde zich graag aanmelden voor de groepstraining. Hij vertelde dat hij wilde leren hoe hij een goed gesprek kan voeren. Hij voelt zich weleens verlegen en wilde hiermee aan de slag. Hij ziet ‘een lesje in praten’ wel zitten. Ik noem deze jongen voor het gemak even Koen. Koen is een actieve jongen. Hij houdt van sporten en dit doet hij twee keer in de week. Ook loopt hij stage en hij werkt in het weekend in een supermarkt. Hij heeft naast sport verschillende interesses zoals het spelen van games en websites bouwen. Op het moment dat ik doorvraag over situaties waar hij tegenaan loopt komt de aap al snel uit de mouw. Hij vertelt dat hij in de supermarkt wel vaker een gesprekje aanknoopt met een collega maar dat deze gesprekken al snel stranden. Ik vraag hem hoe hij die gesprekken aanpakt en we doen kort een rollenspel.
Sociale vaardigheden zijn duidelijk aanwezig, niks mis mee!
Koen stelt leuke vragen zoals; ‘Hoe was je weekend? Ga je nog wat leuks doen de komende dagen? Heb je nog gewonnen met voetbal afgelopen week?’. Vragen waar niks mis mee is en belangstellend overkomen op mij. Ook probeert hij nog iets leuks te vertellen van wat hij heeft beleefd afgelopen week. Ik vraag hem hoe die collega hierop reageert. Koen zegt teleurgesteld; die collega reageert heel even met ‘leuk’ en vervolgens zegt hij niks meer. Koen denkt dat het aan hem ligt dat het gesprek zo stroef verloopt.
Wederzijdse interesse
Op het moment dat ik aan hem vraag wanneer hij wel een leuk gesprek heeft gevoerd met iemand dan kan hij meteen een voorbeeld noemen. We analyseren samen wat de reden is waarom hij dit een leuk gesprek vond. De belangrijkste kenmerken van dit leuke gesprek waren dat het gesprek over een gedeelde interesse ging en zijn gesprekspartner (dit keer zijn buurman) ook geïnteresseerd was in hem. Hij hoefde niet voortdurend zijn best te doen om het gesprek op gang te houden en het gesprek ging zo goed als vanzelf. Koen vertelde dat hij een blij gevoel had overgehouden na het gesprek met zijn buurman en een vermoeid gevoel na het gesprek met zijn collega.
Niet altijd de entertainer hoeven zijn is fijn!
Koen is een hartstikke leuke nieuwsgierige jongen maar hij heeft het helaas niet erg getroffen met deze collega. Ik heb hem complimenten gegeven voor zijn inzet en aangegeven dat hij het hartstikke goed doet. Koen kwam tot het besef dat hij niet altijd de ‘entertainer’ of ‘belangstellende’ hoeft te zijn en dat anderen ook hun best mogen doen. En wanneer er niks wordt gezegd dan is dit ook prima. Na vijf sessies hebben we de sociale vaardigheden training afgesloten en heeft Koen een review geschreven: “Ik wilde een lesje krijgen in praten. Dit heb ik ook gekregen. Ik weet nu dat ik veel dingen goed doe wanneer ik met mensen praat. Ook weet ik beter hoe ik vriendschappen kan onderhouden.”