Mijn kind kropt zijn emoties op
‘Mijn kind kropt zijn emoties op’ hoor ik regelmatig van ouders. Hun puber houdt zijn emoties voor zichzelf en dit leidt zo nu en dan tot een uitbarsting. Wanneer je kind dit vaker doet kan dit leiden tot spanning, stress en emotionele problemen. Vooral introverte en hooggevoelige pubers kunnen hier toe geneigd zijn. Ze mogen echt leren om hun gedachten en gevoelens in een veilige omgeving te uiten.
Hoe komt het dat je kind zijn emoties opkropt?
Sommige jongeren zijn echte denkers. Gedachten gaan razendsnel en zorgen voor bepaalde gevoelens. Jongeren die bedachtzaam zijn hebben tijd nodig om hun gedachten te ordenen. Ze zeggen pas iets wanneer ze er goed over nagedacht hebben. Vaak hebben ze alle mogelijke ‘gevaren’ van het delen van hun gedachten al uitgedacht zoals: ‘Als ik mijn gevoelens deel vinden anderen mij misschien raar en daarom zeg ik maar niks’. Het kan ook zijn dat je puber er nog niet bewust van is wat hij allemaal denkt en pas na een paar uur helder heeft waar hij mee worstelt.
Wat kan je als ouder doen?
Sowieso is het goed om altijd het goede voorbeeld te geven als ouder. Hoe ga je zelf om met je eigen gedachten en emoties? Wat laat je hiervan zien aan je puber? Je hoeft niet alles te delen maar: ‘Goed voorbeeld doet goed volgen’. Vaak wordt gezegd dat pubers zich niks aantrekken van hun ouders. Dit is niet waar. Je puber heeft haarfijn in de gaten hoe je reageert op bepaalde situaties en je kind leert dus meer van jou als ouder dan je zelf denkt!
Moedig je puber aan
Het is heel voor de hand liggend maar het helpt wanneer je echt naar je puber luistert. Stel belangstellende vragen die beginnen met: wie, wat, waar, wanneer en hoe. Dit zijn ‘open vragen’ die je puber uitnodigen om meer over z’n gedachten en gevoelens te delen. Deel ook vooral met je puber dat het gezond is om je emoties te uiten en dat het oké is om je soms boos, verdrietig, of gefrustreerd te voelen.
Verschillende manieren
Er zijn verschillende manieren waarop je puber kan leren zichzelf te uiten. Zo kan je puber bijvoorbeeld een dagboek bijhouden waarin hij zijn gedachten en gevoelens opschrijft over bepaalde situaties. Hij kan de volgende vragen opschrijven en beantwoorden: Waar was hij? Met wie was hij? Wat gebeurde er? Hoe reageerde hij/ de ander? Hoe voelde hij zich erbij en wat deed de ander toen? Deze vragen geven je puber inzicht en tegelijkertijd ook houvast. Ook het praten over de situatie is een stuk makkelijker omdat je puber z’n gedachten al op papier heeft verwoord!
